پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در وضعیت کنونی و فضای حاصل از بحران شیوع کرونا، بر سر چرایی جدی گرفته نشدن بحران مذکور، چه توسط دولت‌ها[1](states) و چه از منظر مردم، واپرسی، بازخواست و تحلیل‌های بسیاری در جریان است. به طور خاص در ایران، به منظور تبیین وضعیت موجود و تفسیر دقیق‌تر از ریشه‌ها و علل سهل‌انگاری نسبت به این بحران، باید فراتر از گزاره‌ها یا مفاهیمی چون «بی‌توجهی مردم»، «فقر فرهنگی مردم»، «ناآگاهی» و… رفت. گزاره‌هایی که اتفاقا تثبیت‌کننده‌ی وضعیت موجود و در واقع، نشانه‌هایی از رویکردی هستند که خود مسبب و قوام‌دهنده‌ وضعیت است. نگرش‌ واحدی در شاخه‌های متعددی از علوم انسانی وجود دارد، که با تفاوت در سطوح تحلیلی در یک امر در تبیین مسائل و پدیده‌ها وحدت نظر دارند.

یادداشت حاضر به‌منظور بررسی ارتباط شیوه‌ دوم تولید علم با تجاری‌سازی دانش انجام گرفته است. بدین منظور ابتدا معرفی مختصری از شیوه‌ دوم، ویژگی‌ها و مشخصه‌های آن می‌شود. سپس چگونگی ارتباط شیوه‌ دوم تولید علم با تجاری‌سازی دانش موردبررسی قرار می‌گیرد و در مورد استلزامات آن به بحث پرداخته می‌شود.